sucu {i} | der Wasserverkäufer {m} |
|
suçu ağırlaştırıcı nedenlerden dolayı daha ağır şekilde cezalandırılan hırsızlık {allg} | qualifizierter Diebstahl {allg} |
|
suçu başkasına atmak {allg} | ausreden {allg} |
|
suçu başkasına yüklemek {allg} | jemandem etwas in die Schuhe schieben {allg} |
|
suçu birbirinin üzerine atmak {allg} | beschuldigen {allg} |
|
suçu daha az olan {s}
[huk] | minderbelastet {adj} |
|
suçu gizlice başkasına yıkmak {allg} | unterjubeln {allg} |
|
suçu isnat etmek {v} | unterschieben {v} |
|
suçu kendinde bulmak {allg} | anklagen {allg} |
|
suçu olmadan {s} | unverschuldet {adj} |
|
suçu olmak {allg} | Schuld sein {allg} |
|
suçu olmayan {s} | unverschuldet {adj} |
|
suçu üstlenme {i} | die Schuldübernahme {f} |
|
suçu üzerine almak {allg} | die Schuld auf sich nehmen {allg} |
|
suçu yüzüne vurmak {allg} | ins Gesicht schleudern {allg} |
|
sucud {allg}
[din] | Niederwerfung des Körpers beim Gebet {allg} |
|
sucuk {i} | der Aufschnitt {m} |
|
sucuk {i} | die Wurst {f} |
|
sucuk {ç} | die Wurstwaren {pl} |
|
sucuk çeşidi {i} | die Fleischwurst {f} |
|
sucuk doldurmak {allg} | Wurst stopfen {allg} |
|
sucuk eti {i} | das Wurstfleisch {n} |
|
sucuk gibi ıslanmak {allg} | pudelnass werden {allg} |
|
sucuk kazanı {i} | der Wurstkessel {m} |
|
sucuk satıcısı {i} | der Wursthändler {m} |
|
sucuk yapmak {allg} | Wurst stopfen {allg} |
|
sucuklu çorba {i} | die Wurstsuppe {f} |
|
suçun bedelini ödemek {v} | bezahlen {v} |
|
suçun ceza hukuku {i}
[huk] | das Tatstrafrecht {n} |
|
suçun egemenliği {i} | die Tatherrschaft {f} |
|
suçun faili {i} | der Delinquent {m} |
|
suçun faili {i} | die Delinquentin {f} |
|
suçun fiili unsuru {i} | das Deskriptives Tatbestandsmerkmal {n} |
|
suçun işlendiği anda suç yerinde olmadığını ispat etmek {allg}
[huk] | sein Alibi nachweisen {allg} |
|
suçun işlendiği yer yakınında {i} | die Tatortnähe {f} |
|
suçun kanuni unsuru {i} | das Normatives Tatbestandsmerkmal {n} |
|
suçun karşılığı {i} | die Sühne {f} |
|
suçun maddi unsuru {i} | das Objektives Tatbestandsmerkmal {n} |
|
suçun şartı {i} | der Tatumstand {m} |
|
suçun şartlarında yanılma {i} | der Tatbestandsirrtum {m} |
|
suçun tipi {i} | der Tatbestand {m} |
|
suçun unsurları {i} | der Straftatbestand {m} |
|
suçunu bağışlamak {v} | begnadigen {v} |
|
suçunu bağışlamak {fi} | freisprechen {v} |
|
suçunu bağışlamak {fi} | lossprechen {v} |
|
suçunu bağışlamak {fi} | vergeben {v} |
|
suçunu bağışlanıak {fi} | freisprechen {v} |
|
suçunu bağışlanıak {fi} | lossprechen {v} |
|
suçunu bağışlanıak {fi} | vergeben {v} |
|
suçunu başkasının üstüne atmak {fi} | anflicken {v} |
|
suçunu itiraf etmek {fi} | die Schuld eingestehen {v} |
|
suçunu itiraf etmek {fi} | geständig sein {v} |
|
suçunu itiraf etmiş olmak {fi} | geständig sein {v} |
|
suçunu kabul etmek {allg} | schuldig bekennen {allg} |
|
suçunu kanıtlamak {fi} | überführen {v} |
|
suçunun kanıtlanması {i} | die Überführung {f} |
|
suçüstü {a}
[huk] | auf frischer Tat {a} |
|
suçüstü {allg}
[huk] | flagrantes Vergehen {allg} |
|
suçüstü {a}
[huk] | in flagranti {a} |
|
suçüstü {i} | die Überrumpelung {f} |
|
suçüstü mahkemesi {i}
[huk] | das Schnellgericht {n} |
|
suçüstü yakalamak {fi} | auf frischer Tat ertappen {v} |
|
suçüstü yakalamak {v} | ertappen {v} |
|
suçüstü yakalamak {v} | erwischen {v} |
|
suçüstü yakalamak {v} | überraschen {v} |
|
suçüstü yakalamak {v} | überrumpeln {v} |
|
suçüstü yakalanmak {fi} | auf frischer Tat ertappen {v} |
|
suçüstü yakalanmak {v} | betreffen {v} |
|
suçüstü yakalanmış {s} | betreten {adj} |
|
ayni suçu tekrar işleyen {s}
[huk] | rückfällig {adj} |
|
ayni suçu tekrarlamak {allg}
[huk] | rückfällig werden {allg} |
|
basın suçu {i} | das Pressedelikt {n} |
|
cezasız kalmaya yol açma suçu {i} | die Strafvereitelung {f} |
|
cinayet suçu işlemek {itr} | morden {itr} |
|
disiplin suçu {i}
[huk] | das Disziplinarvergehen {n} |
|
görev suçu {i}
[huk] | das Dienstvergehen {n} |
|
görevini kötüye kullanma suçu {i} | das Dienstvergehen {n} |
|
haysiyet suçu {i} | die Ehrenstrafe {f} |
|
hiç suçu olmamak {allg} | keine Schuld treffen {allg} |
|
hizmet suçu {i} | das Dienstvergehen {n} |
|
hırsızlık suçu {i}
[huk] | das Diebstahlsdelikt {n} |
|
ihmal suçu {i} | das Fahrlässigkeitsdelikt {n} |
|
ihmalkarlık suçu {i}
[huk] | das Omissivdelikt {n} |
|
insan kaçırma suçu {i} | der Menschenraub {m} |
|
mühür suçu {i} | der Siegelbruch {m} |
|
özgürlükten yoksun kılma suçu {i} | die Freiheitsberaubung {f} |
|
planlanan suçu bildirmeme {allg} | Nichtanzeige einer geplanten Straftat {allg} |
|
savaş suçu {i}
[huk] | die Kriegsschuld {f} |
|
savaş suçu {i}
[ask] | das Kriegsverbrechen {n} |
|
savsaklama suçu {i}
[huk] | das Omissivdelikt {n} |
|
seçim suçu {i} | das Wahldelikt {n} |
|
somut tehlike suçu {i} | das Konkretes Gefährdungsdelikt {n} |
|
soyut tehlike suçu {i} | das Abstraktes Gefährdungsdelikt {n} |
|
suçu ağırlaştırıcı nedenlerden dolayı daha ağır şekilde cezalandırılan hırsızlık {allg} | qualifizierter Diebstahl {allg} |
|
suçu başkasına atmak {allg} | ausreden {allg} |
|
suçu başkasına yüklemek {allg} | jemandem etwas in die Schuhe schieben {allg} |
|
suçu birbirinin üzerine atmak {allg} | beschuldigen {allg} |
|
suçu daha az olan {s}
[huk] | minderbelastet {adj} |
|
suçu gizlice başkasına yıkmak {allg} | unterjubeln {allg} |
|
suçu isnat etmek {v} | unterschieben {v} |
|
suçu kendinde bulmak {allg} | anklagen {allg} |
|
suçu olmadan {s} | unverschuldet {adj} |
|
suçu olmak {allg} | Schuld sein {allg} |
|
suçu olmayan {s} | unverschuldet {adj} |
|
suçu üstlenme {i} | die Schuldübernahme {f} |
|
suçu üzerine almak {allg} | die Schuld auf sich nehmen {allg} |
|
suçu yüzüne vurmak {allg} | ins Gesicht schleudern {allg} |
|
trafik suçu {i} | das Verkehrsdelikt {n} |
|
ülkede barışı bozma suçu {i} | der Landfriedensbruch {m} |
|
vergi suçu {i} | das Steuerdelikt {n} |
|
yol kesme suçu {i} | der Straßenraub {m} |
|
zimmet suçu {i} | die Unterschlagung {f} |
|