|
| itiraf {i} | die Beichte {f} |
|
| itiraf {i} | das Bekenntnis {n} |
|
| itiraf {i} | das Eingeständnis {n} |
|
| itiraf {i} | das Geständnis {n} |
|
| itiraf edilmeli ki {adv} | zugegebenermaßen {adv} |
|
| itiraf etme {i} | die Beichte {f} |
|
| itiraf etmek {v} | beichten {v} |
|
| itiraf etmek {fi} | bekennen {v} |
|
| itiraf etmek {fi} | Eingestehen {v} |
|
| itiraf etmek {allg} | Geständnis ablegen {allg} |
|
| itiraf etmek {v} | gestehen {v} |
|
| itiraf etmek {v} | konzedieren {v} |
|
| itiraf etmek {fi} | zugeben {v} |
|
| itiraf ettirmek {allg} | ein Geständnis abringen {allg} |
|
| itirafçı {allg} | geständig {allg} |
|
| itirafname {i} | das Bekenntnis {n} |
|
| itirafta bulunmak {allg} | ein Geständnis ablegen {allg} |
|
| itirafta bulunmak {allg} | Geständnis ablegen {allg} |
|
|
| gizli itiraf {i} | die Ohrenbeichte {f} |
|
| günahlarını itiraf etme {i}
[din] | das Sündenbekenntnis {n} |
|
| itiraf edilmeli ki {adv} | zugegebenermaßen {adv} |
|
| itiraf etme {i} | die Beichte {f} |
|
| itiraf etmek {v} | gestehen {v} |
|
| itiraf etmek {allg} | Geständnis ablegen {allg} |
|
| itiraf etmek {fi} | Eingestehen {v} |
|
| itiraf etmek {fi} | zugeben {v} |
|
| itiraf etmek {fi} | bekennen {v} |
|
| itiraf etmek {v} | konzedieren {v} |
|
| itiraf etmek {v} | beichten {v} |
|
| itiraf ettirmek {allg} | ein Geständnis abringen {allg} |
|
| kabul ve itiraf etmek {v} | bekennen {v} |
|
| suçunu itiraf etmek {fi} | geständig sein {v} |
|
| suçunu itiraf etmek {fi} | die Schuld eingestehen {v} |
|
| suçunu itiraf etmiş olmak {fi} | geständig sein {v} |
|
