|
| ableben {v} | hayata gözlerini yummak {fi} |
|
| das Ableben {n} | öbür dünyaya göç etmek {i} |
|
| ableben {v} | ölmek {fi} |
|
| das Ableben {n} | ölüm {i} |
|
| das Ableben {n} | vefat {i} |
|
| ableben {v} | vefat etmek {fi} |
|
| der Ablebensfall {m} | ölüm durumu {i} |
|
| ablecken {v} | bir şeyi yalayarak temizlemek {fi} |
|
| ablecken {v} | yalamak {fi} |
|
| abledern {v} | boşaltmak {fi} |
|
| das Ablegekasten {n} | kağıt koyma yeri {i} |
|
| das Ablegekasten {n} | kağıtlık {i} |
|
| ablegen {v} | bırakmak {v} |
|
| ablegen {v} | çıkarmak {fi} |
|
| ablegen {v} | dosyaya koymak {fi} |
|
| ablegen {v} | girmek {fi} |
|
| ablegen {v} | hesap vermek {v} |
|
| ablegen {v} | ifade vermek {v} |
|
| ablegen {v} | kopmak {fi} |
|
| ablegen {v} | kurtulmak {fi} |
|
| ablegen {v} | şahadette bulunmak {v} |
|
| ablegen {v}
[Naut.] | sahilden hareket etmek {fi} |
|
| ablegen {v} | sınava girmek {v} |
|
| ablegen {v} | soyunmak {fi} |
|
| ablegen {v} | tanıklık etmek {v} |
|
| ablegen {v} | vazgeçmek {v} |
|
| ablegen {v} | yemin etmek {v} |
|
| ablegen {v} | yere bırakmak {v} |
|
| ablegen {v} | yere koymak {v} |
|
| Ablegen des Glaubensbekenntnis {allg}
[Rel.] | şahadet {allg} |
|
| der Ableger {m}
[Bot.] | daldırma {i} |
|
| der Ableger {m}
[Bot.] | şube {i} |
|
| der Ableger {m}
[Bot.] | toprağa daldırılan dal {i} |
|
| die Ablegevorrichtung {f}
[Tec] | katlama donanımı {i} |
|
| der Ablegewagen {m}
[Tec] | katlama arabası {i} |
|
| die Ablegung {f} | ayrılma {i} |
|
| die Ablegung {f} | bırakılma {i} |
|
| die Ablegung {f} | bırakma {i} |
|
| die Ablegung {f} | çıkarma {i} |
|
| die Ablegung {f} | koyma {i} |
|
| die Ablegung {f} | koyulma {i} |
|
| ablehnen {v} | geri çevirmek {fi} |
|
| ablehnen {v} | itiraz etmek {fi} |
|
| ablehnen {v} | kabul etmemek {fi} |
|
| ablehnen {v} | mazeret beyan etmek {fi} |
|
| ablehnen {v} | reddetmek {fi} |
|
| ablehnen {v} | refüze etmek {fi} |
|
| ablehnend {adj} | kabul edilmez şekilde {s} |
|
| ablehnend {adj} | olumsuz {s} |
|
| ablehnend {adj} | reddedici {s} |
|
| ablehnend {adj} | menfi {s} |
|
| ablehnende Antwort {allg} | olumsuz cevap {allg} |
|
| die Ablehnung {f} | geri çevirme {i} |
|
| die Ablehnung {f} | hak arama {i} |
|
| die Ablehnung {f} | kabul etmeme {i} |
|
| die Ablehnung {f} | olumsuz cevap {i} |
|
| die Ablehnung {f} | red {i} |
|
| die Ablehnung {f} | reddetme {i} |
|
| die Ablehnung {f} | ret {i} |
|
| Ablehnung der Verantwortung {allg} | sorumluluğu reddetme {allg} |
|
| Ablehnung des Richters {allg}
[Jur.] | hakimin reddi {allg} |
|
| Ablehnung des Richters {allg}
[Jur.] | yargıcın reddi {allg} |
|
| Ablehnung des Richters wegen Befangenheit {allg} | hakimin reddi {allg} |
|
| Ablehnung eines Antrags {allg} | dilekçenin reddi {allg} |
|
| Ablehnung eines Antrags {allg} | müracaatın reddi {allg} |
|
| Ablehnung eines Antrags {allg} | talebin reddi {allg} |
|
| der Ablehnungsbeschluss {m} | red kararı {i} |
|
| der Ablehnungsgrund {m} | itiraz nedeni {i} |
|
| der Ablehnungsgrund {m} | mazeret {i} |
|
| der Ablehnungsgrund {m} | özür {i} |
|
| der Ablehnungsgrund {m} | red nedeni {i} |
|
| der Ablehnungsgrund {m} | reddetme sebebi {i} |
|
| die Ablehnungsmitteilung {f} | red cevabı {i} |
|
| das Ablehnungsrecht {n}
[Jur.] | veto hakkı {i} |
|
| ableiern {v} | sıkıcı bir şekilde okumak {fi} |
|
| ableiern {v} | vurgusuzca okumak {fi} |
|
| ableisten {v} | görevini doldurmak {fi} |
|
| ableisten {v} | görevini tamamlamak {fi} |
|
| ableisten {v} | yemin etmek {fi} |
|
| die Ableistung {f} | ifa {i} |
|
