ausschlachten {v} | bölmek {fi} |
|
ausschlachten {v} | işe yarar parçalarını sökmek {fi} |
|
ausschlachten {v} | istismar etmek {fi} |
|
ausschlachten {v} | kendi çıkarı için kullanmak {fi} |
|
ausschlachten {v} | parçalamak {fi} |
|
ausschlachten {v} | parçalara ayırmak {fi} |
|
die Ausschlachtung {f} | ayırma {i} |
|
die Ausschlachtung {f} | bölme {i} |
|
die Ausschlachtung {f} | parçalama {i} |
|
die Ausschlachtung {f} | parçalar {i} |
|
ausschlacken {v} | ayıklama {fi} |
|
ausschlacken {v} | cürufları ayırmak {fi} |
|
ausschlafen {v} | geç kalkmak {fi} |
|
ausschlafen {v} | uykusunu almak {fi} |
|
ausschlafen {v} | vaktini uyuyarak geçirme {fi} |
|
ausschlafen {v} | yeteri kadar uyumak {fi} |
|
ausschlafen {v} | uykusunu almak {fi} |
|
der Ausschlag {m} | çıban {i} |
|
der Ausschlag {m} | çiçeksime {i} |
|
der Ausschlag {m} | dalgalanma {i} |
|
der Ausschlag {m}
[Med.] | döküntü {i} |
|
der Ausschlag {m} | egzantem {i} |
|
der Ausschlag {m} | kötü etki {i} |
|
der Ausschlag {m} | oynama {i} |
|
der Ausschlag {m} | salınım {i} |
|
der Ausschlag {m} | sapma {i} |
|
der Ausschlag {m} | şaşma {i} |
|
der Ausschlag {m} | sivilce {i} |
|
der Ausschlag {m} | terleme {i} |
|
Ausschlag geben {allg} | kararı etkilemek {allg} |
|
Ausschlag geben {allg} | kati tesir yapmak {allg} |
|
Ausschlag geben {allg} | sonucu belirtmek {allg} |
|
ausschlagen {v}
[Sp] | avuta atmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | başına bela olmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | biçim vermek {fi} |
|
ausschlagen {v} | bir işi bitirmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | bir işi sona erdirmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | çekiçle vurarak şekil vermek {fi} |
|
ausschlagen {v} | çiçek açmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | çiçek vermek {fi} |
|
ausschlagen {v} | çift atmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | çifte atmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | debelenmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | dışarı atmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | dişini kırmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | döverek kovmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | filizlenmek {fi} |
|
ausschlagen {v}
[mil.] | geri püskürtmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | hareket etmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | kabul etmemek {fi} |
|
ausschlagen {v} | kaplamak {fi} |
|
ausschlagen {v} | meydana gelmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | nemlenmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | olmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | oluşmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | örtmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | reddetmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | rutubetlenmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | sapmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | savuşturmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | sonuç vermek {fi} |
|
ausschlagen {v} | süslemek {fi} |
|
ausschlagen {v} | tepmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | tomurcuklanmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | vuku bulmak {fi} |
|
ausschlagen {v} | vurarak sürmek {fi} |
|
ausschlagen {v} | yerinden oynamak {fi} |
|
ausschlagen {v}
[Jur.] | dışlamak {fi} |
|
ausschlaggebend {adj} | baskın {s} |
|
ausschlaggebend {adj} | çok önemli {s} |
|
ausschlaggebend {adj} | en önemli {s} |
|
ausschlaggebend {adj} | etki yapıcı {s} |
|
ausschlaggebend {adj} | etkileyici {s} |
|
ausschlaggebend {a} | kati {a} |
|
ausschlaggebend {a} | nihai {a} |
|
ausschlaggebend {adj} | tesirli {s} |
|
ausschlaggebend sein {allg} | belirleyici olmak {allg} |
|
ausschlaggebend sein {allg} | geçer olmak {allg} |
|
ausschlaggebend sein {allg} | hüküm sürmek {allg} |
|
die Ausschlagung {f}
[Jur.] | cayma {i} |
|