DeutschTürkisch 
Direkte Treffer
ausschlachten {v} bölmek {fi}
ausschlachten {v} işe yarar parçalarını sökmek {fi}
ausschlachten {v} istismar etmek {fi}
ausschlachten {v} kendi çıkarı için kullanmak {fi}
ausschlachten {v} parçalamak {fi}
ausschlachten {v} parçalara ayırmak {fi}
die Ausschlachtung {f} ayırma {i}
die Ausschlachtung {f} bölme {i}
die Ausschlachtung {f} parçalama {i}
die Ausschlachtung {f} parçalar {i}
ausschlacken {v} ayıklama {fi}
ausschlacken {v} cürufları ayırmak {fi}
ausschlafen {v} geç kalkmak {fi}
ausschlafen {v} uykusunu almak {fi}
ausschlafen {v} vaktini uyuyarak geçirme {fi}
ausschlafen {v} yeteri kadar uyumak {fi}
ausschlafen {v} uykusunu almak {fi}
der Ausschlag {m} çıban {i}
der Ausschlag {m} çiçeksime {i}
der Ausschlag {m} dalgalanma {i}
der Ausschlag {m} [Med.]döküntü {i}
der Ausschlag {m} egzantem {i}
der Ausschlag {m} kötü etki {i}
der Ausschlag {m} oynama {i}
der Ausschlag {m} salınım {i}
der Ausschlag {m} sapma {i}
der Ausschlag {m} şaşma {i}
der Ausschlag {m} sivilce {i}
der Ausschlag {m} terleme {i}
Ausschlag geben {allg} kararı etkilemek {allg}
Ausschlag geben {allg} kati tesir yapmak {allg}
Ausschlag geben {allg} sonucu belirtmek {allg}
ausschlagen {v} [Sp]avuta atmak {fi}
ausschlagen {v} başına bela olmak {fi}
ausschlagen {v} biçim vermek {fi}
ausschlagen {v} bir işi bitirmek {fi}
ausschlagen {v} bir işi sona erdirmek {fi}
ausschlagen {v} çekiçle vurarak şekil vermek {fi}
ausschlagen {v} çiçek açmak {fi}
ausschlagen {v} çiçek vermek {fi}
ausschlagen {v} çift atmak {fi}
ausschlagen {v} çifte atmak {fi}
ausschlagen {v} debelenmek {fi}
ausschlagen {v} dışarı atmak {fi}
ausschlagen {v} dişini kırmak {fi}
ausschlagen {v} döverek kovmak {fi}
ausschlagen {v} filizlenmek {fi}
ausschlagen {v} [mil.]geri püskürtmek {fi}
ausschlagen {v} hareket etmek {fi}
ausschlagen {v} kabul etmemek {fi}
ausschlagen {v} kaplamak {fi}
ausschlagen {v} meydana gelmek {fi}
ausschlagen {v} nemlenmek {fi}
ausschlagen {v} olmak {fi}
ausschlagen {v} oluşmak {fi}
ausschlagen {v} örtmek {fi}
ausschlagen {v} reddetmek {fi}
ausschlagen {v} rutubetlenmek {fi}
ausschlagen {v} sapmak {fi}
ausschlagen {v} savuşturmak {fi}
ausschlagen {v} sonuç vermek {fi}
ausschlagen {v} süslemek {fi}
ausschlagen {v} tepmek {fi}
ausschlagen {v} tomurcuklanmak {fi}
ausschlagen {v} vuku bulmak {fi}
ausschlagen {v} vurarak sürmek {fi}
ausschlagen {v} yerinden oynamak {fi}
ausschlagen {v} [Jur.]dışlamak {fi}
ausschlaggebend {adj} baskın {s}
ausschlaggebend {adj} çok önemli {s}
ausschlaggebend {adj} en önemli {s}
ausschlaggebend {adj} etki yapıcı {s}
ausschlaggebend {adj} etkileyici {s}
ausschlaggebend {a} kati {a}
ausschlaggebend {a} nihai {a}
ausschlaggebend {adj} tesirli {s}
ausschlaggebend sein {allg} belirleyici olmak {allg}
ausschlaggebend sein {allg} geçer olmak {allg}
ausschlaggebend sein {allg} hüküm sürmek {allg}
die Ausschlagung {f} [Jur.]cayma {i}