TürkischDeutsch 
Direkte Treffer
mecbur {a} gezwungen {a}
mecbur edici {s} zwingend {adj}
mecbur edilme {i} die Verpflichtung {f}
mecbur etmek {v} erzwingen {v}
mecbur etmek {fi} nötigen {v}
mecbur etmek {v} verdonnern {v}
mecbur etmek {v} verpflichten {v}
mecbur etmek {v} zwingen {v}
mecbur kalındığında {adv} notfalls {adv}
mecbur kalındığında söylenen hafif yalan {i} die Notlüge {f}
mecbur kılmak {v} zwingen {v}
mecbur olmak {allg} brauchen zu {allg}
mecbur olmak {a} müssen {a}
mecburen {s} gezwungenermaßen {adj}
mecburen {a} unfreiwillig {a}
mecburi {s} apodiktisch {adj}
mecburi {s} dringend {adj}
mecburi {s} dringlich {adj}
mecburi {s} obligat {adj}
mecburi {a} obligatorisch {a}
mecburi {s} unerlässlich {adj}
mecburi {a} unfreiwillig {a}
mecburi {s} unumgänglich {adj}
mecburi {s} verbindlich {adj}
mecburi {a} zwanghaft {a}
mecburi beslenme {i} die Zwangsernährung {f}
mecburi borçlanma {i} die Zwangsanleihe {f}
mecburi eğitim {allg} allgemeine Schulpflicht {allg}
mecburi hizmet {i} die Dienstpflicht {f}
mecburi hizmete itaatsizlik {i} die Dienstpflichtverletzung {f}
mecburi ipotek {i} die Zwangshypothek {f}
mecburi istikamet {allg} vorgeschriebene Fahrtrichtung {allg}
mecburi katkı {i} das Kontingent {n}
mecburi lisans {i} die Zwangslizenz {f}
mecburi mali mesuliyet {i} die Haftpflicht {f}
mecburi mali sorumluluk {i} die Haftpflicht {f}
mecburi sağlık sigortası {i} die Krankenpflichtversicherung {f}
mecburiyet {i} die Bindung {f}
mecburiyet {allg} dringende Notwendigkeit {allg}
mecburiyet {i} die Dringlichkeit {f}
mecburiyet {allg} gebieterische Notwendigkeit {allg}
mecburiyet {i} das Muss {n}
mecburiyet {i} die Verbindlichkeit {f}
mecburiyet {i} die Verpflichtung {f}
mecburiyet {i} [huk]der Zwang {m}
mecburiyet karşısında {allg} zur Not {allg}
mecburum {allg} ich muss {allg}
Indirekte Treffer
bir hayvanı mecbur kalındığı için kesmek {v} notschlachten {v}
geçmeye mecbur olmak {fi} durchmüssen {v}
geri dönmeğe mecbur olmak {fi} zurückmüssen {v}
hukuken mirasçıya verilmesi mecbur olan hisse {i} [huk]der Pflichtteil {m}
mecbur edici {s} zwingend {adj}
mecbur edilme {i} die Verpflichtung {f}
mecbur etmek {v} zwingen {v}
mecbur etmek {v} verpflichten {v}
mecbur etmek {v} verdonnern {v}
mecbur etmek {fi} nötigen {v}
mecbur etmek {v} erzwingen {v}
mecbur kalındığında {adv} notfalls {adv}
mecbur kalındığında söylenen hafif yalan {i} die Notlüge {f}
mecbur kılmak {v} zwingen {v}
mecbur olmak {allg} brauchen zu {allg}
mecbur olmak {a} müssen {a}