TürkischDeutsch 
Direkte Treffer
boynu bükük {s} geduckt {adj}
boynu bükük {a} mutlos {a}
boynu bükük tutmak {allg} den Kopf schief halten {allg}
boynuna sarılmak {v} umhalsen {v}
boynuna yapışmak {allg} an der Kehle fassen {allg}
boynunu bükmek {fi} den Kopf hängen lassen {v}
boynunu kırmak {allg} das Genick brechen {allg}
boynunu vurma {i} die Enthauptung {f}
boynunu vurmak {v} enthaupten {v}
boynunu vurmak {v} köpfen {v}
boynunun borcu olmak {allg} angelegen sein lassen {allg}
boynuz {i} [hayb]das Gehörn {n}
boynuz {i} das Horn {n}
boynuz ağacı {i} der Judasbaum {m}
boynuz katman {i} die Hornhaut {f}
boynuz kulağı geçer {allg} das Ei will klüger sein als die Henne {allg}
boynuz takmak {allg} dem Partner Hörner aufsetzen {allg}
boynuz takmak {fi} jemandem Hörner aufsetzen {v}
boynuz yapraksı {i} [bitk]das Hornblatt {n}
boynuzdan yapılmış {adv} hörnern {adv}
boynuzlamak {fi} ausschmieren {v}
boynuzlamak {fi} fremdgehen {v}
boynuzlanmış koca {i} der Hahnrei {m}
boynuzları daha çatallanmamış olan geyik yavrusu {i} [hayb]der Spießbock {m}
boynuzları daha çatallanmamış olan geyik yavrusu {i} [hayb]der Spießer {m}
boynuzlu {s} gehörnt {adj}
boynuzlu {allg} gehörnter Ehegatte {allg}
boynuzlu {allg} gehörnter Ehemann {allg}
boynuzlu {i} der Hahnrei {m}
boynuzlu {i} der Kuppler {m}
boynuzlu {allg} mit Horn {allg}
boynuzlu baldırıkara {i} das Geweihfarn {n}
boynuzlu geyik {i} der Kolben {m}
boynuzlu hayvan {s} hornig {adj}
boynuzlu hayvanlar {i} das Hornvieh {n}
boynuzlu koca {s} gehörnt {adj}
boynuzlu koca {i} der Hahnrei {m}
boynuzsu madde {i} [biy]das Keratin {n}
boynuzsuz geyik {i} der Mönch {m}
boynuzu çıkmak {fi} aufsetzen {v}
Indirekte Treffer
boynu bükük {a} mutlos {a}
boynu bükük {s} geduckt {adj}
boynu bükük tutmak {allg} den Kopf schief halten {allg}
diş boynu {i} der Zahnhals {m}
güzel kadın boynu {i} [hayb]der Schwanenhals {m}
kuğu boynu {i} [hayb]der Schwanenhals {m}
rahim boynu {i} der Gebärmutterhals {m}
şişe boynu {i} der Flaschenhals {m}