legitim {allg} | helal {allg} |
|
legitim {adj} | kanuni {s} |
|
legitim {adj} | kanunlara uygun {s} |
|
legitim {adj} | meşru {s} |
|
legitim {allg} | nesebi sahih {allg} |
|
legitim {adj} | yasal {s} |
|
legitim {adj} | yasalara uygun {s} |
|
die Legitimation {f}
[Jur.] | evlenme suretiyle nesebin meşrulaşması {i} |
|
die Legitimation {f} | kimlik belgesi {i} |
|
die Legitimation {f} | kimlik tespiti {i} |
|
die Legitimation {f} | meşruiyet {i} |
|
die Legitimation {f} | meşruluğu gösteren belge {i} |
|
die Legitimation {f} | salahiyet {i} |
|
die Legitimation {f} | yasalara uygun olduğunu belgeleme {i} |
|
die Legitimation {f} | yetki {i} |
|
Legitimation durch Ehe {allg}
[Jur.] | evlilik ile nesebin tashihi {allg} |
|
die Legitimationskarte {f} | kimlik kartı {i} |
|
die Legitimationskette {f}
[Pol.] | yetki zinciri {i} |
|
das Legitimationspapier {n} | hak sahipliğini ispat edici evrak {i} |
|
das Legitimationspapier {n} | kimlik ispat edici evrak {i} |
|
legitime Frau {allg} | resmi nikahlı eş {allg} |
|
legitimes Kind {allg} | evlilikten doğma çocuk {allg} |
|
legitimes Kind {allg} | meşru çocuk {allg} |
|
legitimieren {v} | meşruluğunu sağlamak {v} |
|
legitimieren {v} | resmen onaylamak {fi} |
|
legitimieren {v} | salahiyet vermek {fi} |
|
legitimieren {v} | yasallığını kanıtlamak {v} |
|
legitimieren {v} | yetki vermek {fi} |
|
legitimieren {allg} | kimliğini kanıtlamak {allg} |
|
legitimieren {allg} | yetkisini belgelemek {allg} |
|
legitimieren {v} | haklı çıkarmak {v} |
|
legitimieren {v} | meşruluğunu sağlamak {v} |
|
die Legitimierung {f} | kimliğini belgeleme {i} |
|
die Legitimierung {f} | kimlik ispatı {i} |
|
die Legitimierung {f} | resmi onay {i} |
|
die Legitimierung {f} | salahiyet verme {i} |
|
die Legitimierung {f} | yetki verme {i} |
|
der Legitimismus {m} | hükümdarın tahttan indirilemeyeceği düşüncesi {i} |
|
der Legitimist {m} | tahttan indirilmiş hükümdar ailesi taraftarı {i} |
|
die Legitimität {f} | kanuna uygunluk {i} |
|
die Legitimität {f} | meşruiyet {i} |
|
die Legitimität {f} | meşruluk {i} |
|
die Legitimität {f} | meşrutiyet {i} |
|
die Legitimität {f} | yasalara uygunluk {i} |
|
die Legitimität {f} | yasallık {i} |
|
die nicht legitim {a}
[Rel.] | haram {a} |
|