DeutschTürkisch 
Direkte Treffer
Straf ihn Gott {allg} Allah cezasını versin {allg}
die Strafanstalt {f} ceza kurumu {i}
die Strafanstalt {f} cezaevi {i}
die Strafanstalt {f} hapishane {i}
die Strafanstalt {f} hapispahe {i}
die Strafanstalt {f} mapus {i}
der Strafantrag {m} [Jur.]ceza istemi {i}
der Strafantrag {m} şikayet {i}
der Strafantrag {m} yakınma {i}
Strafantrag stellen {v} [Jur.]şikayetçi olmak {fi}
Strafantrag stellen {s*be} [Jur.]şikayet etmek {s*be}
der Strafantragsteller {m} [Jur.]dava eden {i}
der Strafantragsteller {m} [Jur.]davacı {i}
Strafantragsteller {nom} [Jur.]müşteki {i}
der Strafantragsteller {m} [Jur.]suçlayan {i}
die Strafantragverfolgungsverjährung {f} [Jur.]dava zamanaşımı {i}
die Strafanzeige {f} [Jur.]suç duyurusu {i}
die Strafanzeige {f} suç ihbarı {i}
die Strafarbeit {f} ceza ödevi {i}
der Strafarrest {m} ceza hapsi {i}
der Strafaufhebungsgrund {m} cezayı kaldıran neden {i}
der Strafaufschub {m} cezanın ertelenmesi {i}
der Strafaufschub {m} hapis cezasının ertelenmesi {i}
die Strafaussetzung {f} cezanın ertelenmesi {i}
die Strafaussetzung {f} cezanin tecili {i}
strafbar {adj} [Jur.]cezalandırılmayı gerektiren {s}
strafbar {allg} cezayı gerektiren {allg}
strafbar {allg} cezayı gerektirici {allg}
strafbar {allg} cezayı müstelzim {allg}
strafbar machen {allg} [Jur.]suç işlemek {allg}
strafbare Handlung {allg} [Jur.]ceza gerektiren eylem {allg}
strafbare Handlung {allg} cezayı gerektiren eylem {allg}
strafbare Handlung {allg} [Jur.]suç unsuru {allg}
strafbarer Schuld {allg} cezalandırılması gereken suç {allg}
die Strafbarkeit {f} cezalandırabilirlik {i}
die Strafbarkeit {f} [Jur.]cezanın gerekli olması {i}
die Strafbarkeit {f} [Jur.]cezayı gerektiren eylem {i}
die Strafbarkeit {f} cezayı gerektirme {i}
die Strafbarkeit {f} [Jur.]cürüm {i}
die Strafbarkeit {f} [Jur.]suç {i}
die strafbedrohte Handlung {f} cezalandırabiliren fiil {i}
der Strafbefehl {m} ceza kararnamesi {i}
der Strafbefehl {m} [Jur.]para veya üç aya kadar hapis cezası {i}
die Strafbestimmung {f} cezanın belirlenmesi {i}
die Strafe {f} ceza {i}
die Strafe {f} cezalandırma {i}
die Strafe {f} para cezası {i}
die Strafe {f} ukubet {i}
Strafe absitzen {v} fotoğraf çekmek {fi}
Strafe absitzen {v} hapiste yatarak ceza çekmek {fi}
Strafe auferlegen {allg} [Jur.]ceza vermek {allg}
strafen {v} cezalandırmak {v}
Strafentlassene {mf} salıverilen hükümlü {mf}
Strafentlassene {mf} serbest bırakılan hükümlü {mf}
der Straferlass {m} [Jur.]cezanın affedilmesi {i}
der Straferlass {m} [Jur.]cezanın affı {i}
straff {adj} gergin {s}
straff {adj} katı {s}
straff {adj} kısa {s}
straff {adj} özlü {s}
straff {adj} sert {s}
straff {adj} sıkı {s}
der Straffall {m} [Jur.]ceza davası icap ettiren olay {i}
straffällig {adj} cezayı hak eden {s}
straffällig {adj} suçlu {s}
straffen {v} gerilmek {fi}
straffen {v} çekiştirmek {v}
straffen {v} fotoğraf çekmek {v}
straffen {v} germek {v}
die Straffheit {f} gerginlik {i}
die Straffreiheit {f} [Jur.]cezadan muafiyet {i}
die Strafgebühr {f} ceza resmi {i}
die Strafgefangene {f} hükümlü {i}
die Strafgefangene {f} mahkum {i}
die Strafgefangene {f} mahpus {i}
Strafgefangener {fm} hükümlü {fm}
Strafgefangener {fm} mahkum {fm}
der Strafgefangener {m} mahpus {i}
das Strafgericht {n} [Jur.]ceza {i}
das Strafgericht {n} ceza hakimliği {i}
Indirekte Treffer
das Straf ihn Gott {allg} Allah cezasını versin {allg}