das Scheit {n} | kesilmiş odun {i} |
|
das Scheit {n} | yarılmış odun {i} |
|
der Scheitel {m} | başın çatısı {i} |
|
der Scheitel {m}
[mat] | köse {i} |
|
der Scheitel {m} | saç ayırma çizgisi {i} |
|
der Scheitel {m} | tepe {i} |
|
der Scheitel {m} | tepe noktası {i} |
|
das Scheitelbein {n}
[Med.] | kafatası kemiği {i} |
|
die Scheitelgleichung {f} | tepe denklemi {i} |
|
die Scheitelhöhe {f}
[Arc] | tepe yüksekliği {i} |
|
der Scheitelkreis {m}
[Astr.] | gözlemciye göre baş ucu ve ayak ucu noktalarından geçen büyük çember {i} |
|
scheiteln {v} | saçı ayırmak {v} |
|
der Scheitelpunkt {m} | başucu {i} |
|
der Scheitelpunkt {m} | başucu noktası {i} |
|
der Scheitelpunkt {m} | tepe noktası {i} |
|
der Scheitelpunkt {m} | yüksek nokta {i} |
|
der Scheitelpunkt {m}
[Astr.] | zenit {i} |
|
der Scheitelwinkel {m} | tepe açısı {i} |
|
der Scheiterhaufen {m} | bir tür meyveli tatlı {i} |
|
der Scheiterhaufen {m} | odun yığını {i} |
|
das Scheiterhaufen {n} | yakarak cezalandırma amacıyla toplanmış odun yığını {i} |
|
der Scheiterhaufen {m} | yasak kitapları yakma odunu {i} |
|
scheitern {itr}
[Naut.] | başarısızlığa uğramak {itr} |
|
scheitern {v} | başarısızlıkla sonuçlanmak {fi} |
|
scheitern {v} | boşa çıkmak {fi} |
|
scheitern {itr}
[Naut.] | karaya oturmak {itr} |
|
scheitern {itr}
[Naut.] | karaya vurmak {itr} |
|
scheitern {v} | çuvallamak {fi} |
|
scheitern {v} | başarısız olmak {fi} |
|
scheitern {v} | başaramamak {fi} |
|
das Scheitern der Ehe {n} | evlilik birliğinin sarsılması {i} |
|
die Scheiterung {f} | ayrılma {i} |
|
die Scheiterung {f} | parçalanma {i} |
|