|
| ausschließen {v} | aralarına almamak {fi} |
|
| ausschließen {v} | boykot etmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | çıkarmak {fi} |
|
| ausschließen {v} | dışarda bırakmak {fi} |
|
| ausschließen {v}
[Sp] | diskalifiye etmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | dışlamak {fi} |
|
| ausschließen {v} | hariç bırakmak {fi} |
|
| ausschließen {v} | hesaba dahil etmemek {fi} |
|
| ausschließen {v} | hesaba katmamak {fi} |
|
| ausschließen {v} | ihraç etmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | iskat etmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | ıskat etmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | istisna etmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | kabul etmemek {fi} |
|
| ausschließen {v} | kapıda bekletmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | kapıyı üstüne kapamak {fi} |
|
| ausschließen {v} | reddetmek {fi} |
|
| ausschließen {v} | tart etmek {fi} |
|
| ausschließen {allg} | iştirak etmemek {allg} |
|
| ausschließen {allg} | katılmamak {allg} |
|
| ausschließend {adj} | çelişik {s} |
|
| ausschließend {adj} | zıtlık taşıyan {s} |
|
| ausschließlich {allg} | hariç olarak {allg} |
|
| ausschließlich {adj} | hariç olmak üzere {s} |
|
| ausschließlich {adj} | hariç tutulmak üzere {s} |
|
| ausschließlich {allg} | münhasır {allg} |
|
| ausschließlich {adj} | münhasıran {s} |
|
| ausschließlich {adj} | sadece {s} |
|
| ausschließlich {adj} | sınırlanmış {s} |
|
| ausschließlich {adj} | sırf {s} |
|
| ausschließlich {adj} | yalnız {s} |
|
| die ausschließliche Gesetzgebung {f} | münhasır yasama yetkisi {i} |
|
| ausschließliches Recht {allg}
[Jur.] | inhisari hak {allg} |
|
| die Ausschließlichkeit {f} | istisnasızlık {i} |
|
| die Ausschließung {f} | hariç bırakma {i} |
|
| die Ausschließung {f} | hariç tutma {i} |
|
| die Ausschließung {f} | iskat {i} |
|
| die Ausschließung {f} | uzak tutma {i} |
|
| die Ausschließung {f}
[Jur.] | yargıcın kendini ilgilendiren davalara katılamaması {i} |
|
| Ausschließung des Richters {allg}
[Jur.] | hakimin davaya bakmaktan çekilmesi {allg} |
|
| die Ausschließungsfrist {f}
[Jur.] | hakları düşürücü süre {i} |
|
| die Ausschließungsfrist {f}
[Jur.] | ıskat edici müddet {i} |
|
