|
| gitme {i} | die Abfahrt {f} |
|
| gitme {i} | der Aufbruch {m} |
|
| gitme {öt} | aus {prp} |
|
| gitme {i} | die Begehung {f} |
|
| gitme {i} | das Gehen {n} |
|
| gitmek {fi} | abgehen {v} |
|
| gitmek {fi} | abreisen {v} |
|
| gitmek {fi} | abschieben {v} |
|
| gitmek {fi} | beiziehen {v} |
|
| gitmek {v} | betreten {v} |
|
| gitmek {fi} | fortgehen {v} |
|
| gitmek {fi} | fortziehen {v} |
|
| gitmek {itr} | gehen {itr} |
|
| gitmek {fi} | hingehen {v} |
|
| gitmek {itr} | münden {itr} |
|
| gitmek {fi} | begeben {v} |
|
| gitmek {fi} | fortbegeben {v} |
|
| gitmek {fi} | fortbewegen {v} |
|
| gitmek {itr} | treten {itr} |
|
| gitmek {fi} | zufließen {v} |
|
| gitmek bilmeyen konuk {s} | sesshaft {adj} |
|
| gitmek zorunda {allg} | er muss gehen {allg} |
|
| gitmek zorunda olmak {fi} | fortmüssen {v} |
|
| gitmek zorunda olmak {fi} | wegmüssen {v} |
|
| gitmekte olan birisine beraberin de götürmesi için bir şey vermek {fi} | mitgeben {v} |
|
| gitmemek {fi} | meiden {v} |
|
| gitmesi gerekmek {fi} | wegmüssen {v} |
|
| gitmesine izin vermek {fi} | hinlassen {v} |
|
| gitmesine izin vermek {fi} | weglassen {v} |
|
| gitmeye devam etmek {fi} | weiterfahren {v} |
|
| gitmeye devam etmek {fi} | weitergehen {v} |
|
| gitmiş {s} | fort {adj} |
|
| gitmiş {adv} | hin {adv} |
|
| gitmiş {adv} | Weg {adv} |
|
| gitmiş olmak {fi} | dahinsein {v} |
|
