DeutschTürkisch 
Direkte Treffer
das Erbe {n} bırakıt {i}
der Erbe {m} kalıntı {i}
das Erbe {n} kalıt {i}
das Erbe {n} miras {i}
der Erbe {m} mirasçı {i}
das Erbe {n} tereke {i}
der Erbe {m} varis {i}
Erbe einheimsen {allg} mirasa konmak {allg}
Erbe ernennen {allg} [Jur.]mirasçı tayin etmek {allg}
das Erbeben {n} sarsılma {i}
Erbeben {itr} sarsılmak {itr}
das Erbeben {n} silkinme {i}
Erbeben {itr} silkinmek {itr}
das Erbeben {n} titreme {i}
Erbeben {itr} titremek {itr}
das Erbeigentum {n} [Jur.]veraset yoluyla intikal eden mülk {i}
die Erbeinsetzung {f} mirasçı atanması {i}
die Erbeinsetzung {f} [Jur.]mirasçı tayini {i}
erben {v} bir soya çekmek {v}
erben {v} birinin özelliklerini almak {v}
erben {v} miras almak {v}
erben {v} miras kalmak {v}
erben {v} mirasa konmak {fi}
die Erbengemeinschaft {f} miras ortaklığı {i}
die Erbengemeinschaft {f} miras şirketi {i}
die Erbenhaftung {f} mirasçıların sorumluluğu {i}
erbeten {v} dilemek {v}
erbeten {v} rica etmek {v}
erbetteln {v} dilenerek elde etmek {v}
erbetteln {v} dilenmek {v}
erbeuten {v} ele geçirmek {v}
erbeuten {v} ganimet olarak almak {v}
erbeuten {v} zaptetmek {v}
erbeuten {v} zorla almak {v}
Indirekte Treffer
alleiniger Erbe {allg} tek mirasçı {allg}
Anteil am Erbe {allg} miras hissesi {allg}
das mütterliche Erbe {allg} anadan kalan miras {allg}
Erbe einheimsen {allg} mirasa konmak {allg}
Erbe ernennen {allg} [Jur.]mirasçı tayin etmek {allg}
gesetzlicher Erbe {allg} yasal mirasçı {allg}
gesetzlicher Erbe {allg} kanuni mirasçı {allg}
pflichtteilbeteiligter Erbe {allg} mahfuz hisseli mirasçı {allg}
testamentarischer Erbe {allg} vasiyet yoluyla atanmış mirasçı {allg}