|
| koç {i}
[hayb] | der Bock {m} |
|
| koç {i}
[sp] | der Coach {m} |
|
| koç {i}
[hayb] | der Schafbock {m} |
|
| koç {i}
[hayb] | der Star {m} |
|
| koç {i}
[hayb] | der Widder {m} |
|
| koç burcu {i}
[gökb] | der Widder {m} |
|
| koç otu {allg} | kleines Knabenkraut {allg} |
|
| koç otu {i} | das Knabenkraut {n} |
|
| koç otu {i} | die Narrenorche {f} |
|
| koç yumurtası {allg}
[hayb] | Hode des Widders {allg} |
|
| koca {a} | alt {a} |
|
| koca {a} | bejahrt {a} |
|
| koca {i} | der Ehegatte {m} |
|
| koca {i} | der Ehegemahl {m} |
|
| koca {i} | der Eheherr {m} |
|
| koca {i} | der Ehekrüppel {m} |
|
| koca {i} | der Ehemann {m} |
|
| koca {a} | enorm {a} |
|
| koca {i} | der Gatte {m} |
|
| koca {i} | der Gemahl {m} |
|
| koca {mn} | Gespons {mn} |
|
| koca {s} | groß {adj} |
|
| koca {i} | der Mann {m} |
|
| koca {a} | reisig {a} |
|
| koca adayı {i} | der Heiratskandidat {m} |
|
| koca aramak {v} | Angeln {v} |
|
| koca burun {i} | der Zinken {m} |
|
| koca göbek {i} | der Schmerbauch {m} |
|
| koca herif olmak {fi} | ein langer Lulatsch werden {v} |
|
| koca kafa {i} | der Boche {m} |
|
| koca kafa {i} | der Mordsschädel {m} |
|
| koca karınlı {s} | bauchig {adj} |
|
| koca ve karı {allg} | Mann und Weib {allg} |
|
| kocabaş {i} | der Kernbeißer {m} |
|
| kocagöz {i} | der Triel {m} |
|
| kocakarı {allg} | altes Weib {allg} |
|
| kocakarı {i} | die Scharteke {f} |
|
| kocakarı {allg}
[Redw.] | alte Schachtel {allg} |
|
| kocakarı gibi {allg} | wie ein altes Weib {allg} |
|
| kocakarı ilacı {i} | das Hausmittel {n} |
|
| kocakarı lakırdısı {i} | der Altweibergeschwätz {m} |
|
| kocakarı masalı {i} | die Altweibergeschichte {f} |
|
| kocakarı masalı {i} | das Ammenmärchen {n} |
|
| kocalak {i} | der Milan {m} |
|
| kocalak {allg} | Roter Milan {allg} |
|
| kocalık görevi {allg} | eheliche Pflichten {allg} |
|
| kocam {allg} | mein Alter {allg} |
|
| kocam {allg} | mein Mann {allg} |
|
| kocamak {fi} | alt werden {v} |
|
| kocamak {itr} | altern {itr} |
|
| kocaman {s} | blockig {adj} |
|
| kocaman {s} | derb {adj} |
|
| kocaman {a} | enorm {a} |
|
| kocaman {s} | fürchterlich {adj} |
|
| kocaman {s} | gewaltig {adj} |
|
| kocaman {s} | groß {adj} |
|
| kocaman {s} | großmächtig {adj} |
|
| kocaman {a} | kolossal {a} |
|
| kocaman {a} | mächtig {a} |
|
| kocaman {s} | massig {adj} |
|
| kocaman {s} | monströs {adj} |
|
| kocaman {s} | monumental {adj} |
|
| kocaman {s} | nicht messbar {adj} |
|
| kocaman {s} | riesengroß {adj} |
|
| kocaman {s} | riesig {adj} |
|
| kocaman {s} | unermesslich {adj} |
|
| kocaman {s} | ungeheuer {adj} |
|
| kocaman bir şey {i} | der Brummer {m} |
|
| kocamanlık {i} | der Gigantismus {m} |
|
| kocamanlık {i} | die Mäßigkeit {f} |
|
| kocamış {s} | abgelebt {adj} |
|
| kocamış {s} | alt {adj} |
|
| kocamış {s} | angejahrt {adj} |
|
| kocamış {s} | bejahrt {adj} |
|
| kocamış {s} | betagt {adj} |
|
| kocamış {s} | greisenhaft {adj} |
|
| kocamış {s} | überaltert {adj} |
|
| kocamış kız {allg} | alte Jungfer {allg} |
|
| kocamış kızlar gibi {s} | altjüngferlich {adj} |
|
| koçan {i} | der Kolben {m} |
|
