|
| günah {i}
[din] | der Frevel {m} |
|
| günah {i} | die Missetat {f} |
|
| günah {i}
[tic] | die Schuld {f} |
|
| günah {i} | die Sünde {f} |
|
| günah {i} | die Verfehlung {f} |
|
| günah affeden papaz {i} | der Ablassprediger {m} |
|
| günah çıkaran kimse {i} | der Beichtling {m} |
|
| günah çıkaran papaz {i} | der Beichtiger {m} |
|
| günah çıkaran papaz {i} | der Beichtvater {m} |
|
| günah çıkarma {i} | der Ablass {m} |
|
| günah çıkarma {i} | die Absolution {f} |
|
| günah çıkarma {i} | die Beichte {f} |
|
| günah çıkarma {i} | das Bekenntnis {n} |
|
| günah çıkarma {i} | die Ohrenbeichte {f} |
|
| günah çıkarma kürsüsü {i} | der Beichtstuhl {m} |
|
| günah çıkarmada söylenen sır {i} | das Beichtgeheimnis {n} |
|
| günah çıkarmak {allg} | Beichte ablegen {allg} |
|
| günah çıkarmak {v} | beichten {v} |
|
| günah çıkarmak {v}
[din] | entsündigen {v} |
|
| günah çıkartılan yer {i} | der Beichtstuhl {m} |
|
| günah çıkartma {i} | die Beichte {f} |
|
| günah işleme {i} | die Versündigung {f} |
|
| günah işlemek {allg} | sündig werden {allg} |
|
| günah işlemek {itr} | sündigen {itr} |
|
| günah işlemeyi alışkanlık haline getirme {i} | die Gewohnheitssünde {f} |
|
| günah işlemiş {s} | sündhaft {adj} |
|
| günah yuvası {i} | das Babel {n} |
|
| günaha girme {i} | die Versündigung {f} |
|
| günaha girme dürtüsü {i}
[din] | die Erbsünde {f} |
|
| günaha girmek {fi} | versündigen {v} |
|
| günaha girmek {allg} | Sünde begehen {allg} |
|
| günahı olma {i} | die Sündhaftigkeit {f} |
|
| günahın bedelini ödemek {v} | büßen {v} |
|
| günahkar {i} | der Missetäter {m} |
|
| günahkar {i} | die Missetäterin {f} |
|
| günahkar {i} | der Sünder {m} |
|
| günahkar {s} | sündhaft {adj} |
|
| günahkar {s} | sündig {adj} |
|
| günahkar {i} | der Täter {m} |
|
| günahkar {i} | die Täterin {f} |
|
| günahkarlık {i} | die Sündhaftigkeit {f} |
|
| günahlardan arınma {i}
[din] | das Heil {n} |
|
| günahların affı {i} | die Absolution {f} |
|
| günahların affı {i} | der Sündenerlass {m} |
|
| günahların affı {i} | die Sündenvergebung {f} |
|
| günahların bağışlanması {i} | die Sündenvergebung {f} |
|
| günahlarını affetme {i} | die Absolution {f} |
|
| günahlarını affetmek {fi} | lossprechen {v} |
|
| günahlarını bağışlamak {fi} | lossprechen {v} |
|
| günahlarını itiraf etme {i}
[din] | das Sündenbekenntnis {n} |
|
| günahsiz {s} | unschuldig {adj} |
|
| günahsiz {s} | unschuldsvoll {adj} |
|
| günahsız {s} | schuldenfrei {adj} |
|
| günahsız {s} | schuldfrei {adj} |
|
| günahsız {a} | schuldlos {a} |
|
| günahsız {s} | sündenlos {adj} |
|
| günahsız {s} | sündlos {adj} |
|
| günahsız {i} | der Unschuldige {m} |
|
| günahsız kılmak {v}
[din] | entsündigen {v} |
|
|
| bir günah işlemek {allg} | eine Sünde begehen {allg} |
|
| büyük günah {i} | die Todsünde {f} |
|
| günah affeden papaz {i} | der Ablassprediger {m} |
|
| günah çıkaran kimse {i} | der Beichtling {m} |
|
| günah çıkaran papaz {i} | der Beichtvater {m} |
|
| günah çıkaran papaz {i} | der Beichtiger {m} |
|
| günah çıkarma {i} | die Ohrenbeichte {f} |
|
| günah çıkarma {i} | das Bekenntnis {n} |
|
| günah çıkarma {i} | die Beichte {f} |
|
| günah çıkarma {i} | die Absolution {f} |
|
| günah çıkarma {i} | der Ablass {m} |
|
| günah çıkarma kürsüsü {i} | der Beichtstuhl {m} |
|
| günah çıkarmada söylenen sır {i} | das Beichtgeheimnis {n} |
|
| günah çıkarmak {v} | beichten {v} |
|
| günah çıkarmak {allg} | Beichte ablegen {allg} |
|
| günah çıkarmak {v}
[din] | entsündigen {v} |
|
| günah çıkartılan yer {i} | der Beichtstuhl {m} |
|
| günah çıkartma {i} | die Beichte {f} |
|
| günah işleme {i} | die Versündigung {f} |
|
| günah işlemek {allg} | sündig werden {allg} |
|
| günah işlemek {itr} | sündigen {itr} |
|
| günah işlemeyi alışkanlık haline getirme {i} | die Gewohnheitssünde {f} |
|
| günah işlemiş {s} | sündhaft {adj} |
|
| günah yuvası {i} | das Babel {n} |
|
| ilk günah {i} | der Sündenfall {m} |
|
