onur {i} | die Ehre {f} |
|
onur {i} | die Ehrenhaftigkeit {f} |
|
onur {i} | die Selbstachtung {f} |
|
onur {i} | die Würde {f} |
|
onur anıtı {i} | das Ehrenmal {n} |
|
onur günü {i} | der Ehrentag {m} |
|
onur kırıcı {s} | ehrenrührig {adj} |
|
onur kırıcı {s} | ehrverletzend {adj} |
|
onur kırıcı {s} | schimpflich {adj} |
|
onur kırıcı {s} | unwirsch {adj} |
|
onur kırıcı {s} | verletzend {adj} |
|
onur kırıcı bir nedenden dolayı kavga {i} | der Ehrenhandel {m} |
|
onur kırıcı lakap {i} | der Schimpfname {m} |
|
onur kırıcı şekilde {s} | schnöde {adj} |
|
onur kırılması {i} | die Ehrverletzung {f} |
|
onur kırılması {i} | die Schmach {f} |
|
onur kırma {i} | der Schimpf {m} |
|
onur konuğu {i} | der Ehrengast {m} |
|
onur kurulu {i} | das Ehrengericht {n} |
|
onur kurulu davası {i} | das Ehrengerichtsverfahren {n} |
|
onur kurulu heyeti {i} | der Ehrenrat {m} |
|
onur meselesi {i} | die Ehrensache {f} |
|
onur meselesi {i} | die Prestigefrage {f} |
|
onur ödülü {i} | der Ehrenpreis {m} |
|
onur sahibi {i} | die Ehrliebe {f} |
|
onur unvanı {i} | der Ehrentitel {m} |
|
onur verici bir şey {i} | die Zierde {f} |
|
onur verici görev {allg} | ehrenvolle Aufgabe {allg} |
|
onur vermek {v} | zieren {v} |
|
onurlandırmak {fi} | beehren {v} |
|
onurlandırmak {v} | ehren {v} |
|
onurlu {s} | ehrbar {adj} |
|
onurlu {s} | ehrenhaft {adj} |
|
onurlu {s} | ehrenvoll {adj} |
|
onurlu {s} | ehrlich {adj} |
|
onurlu {s} | ehrliebend {adj} |
|
onurlu {s} | vornehm {adj} |
|
onurluluk {i} | die Ehrbarkeit {f} |
|
onursal {a} | ehren {a} |
|
onursal {allg} | ehrenamtlich {allg} |
|
onursal başkan {i} | der Ehrenpräsident {m} |
|
onursal başkan {i} | der Ehrenvorsitzende {m} |
|
onursal başkan {i} | der Protektor {m} |
|
onursal başkanlık {i} | das Protektorat {n} |
|
onursal görev {i} | das Ehrenamt {n} |
|
onursal olarak {s} | ehrenamtlich {adj} |
|
onursal olarak {adv} | ehrenhalber {adv} |
|
onursal üye {i} | das Ehrenmitglied {n} |
|
onursal üye {i} | der Schöffe {m} |
|
onursal üye {i} | die Schöffin {f} |
|
onursuz {s} | ehrlos {adj} |
|
onursuz {s} | würdelos {adj} |
|
onursuzluk {i} | die Ehrlosigkeit {f} |
|
onursuzluk {i} | die Würdelosigkeit {f} |
|
onuru zedelenme {i} | die Schmach {f} |
|
onurunu incitmek {itr} | schmähen {itr} |
|
onurunu kırma {i} | die Demütigung {f} |
|
onurunu kırma {i} | die Verbalinjurie {f} |
|
onurunu kırma {i} | die Verletzung {f} |
|
onurunu kırmak {v} | verschmähen {v} |
|
onurunu rencide etmek {allg} | Ehrgefühl verletzen {allg} |
|
onur anıtı {i} | das Ehrenmal {n} |
|
onur günü {i} | der Ehrentag {m} |
|
onur kırıcı {s} | ehrverletzend {adj} |
|
onur kırıcı {s} | ehrenrührig {adj} |
|
onur kırıcı {s} | verletzend {adj} |
|
onur kırıcı {s} | unwirsch {adj} |
|
onur kırıcı {s} | schimpflich {adj} |
|
onur kırıcı bir nedenden dolayı kavga {i} | der Ehrenhandel {m} |
|
onur kırıcı lakap {i} | der Schimpfname {m} |
|
onur kırıcı şekilde {s} | schnöde {adj} |
|
onur kırılması {i} | die Schmach {f} |
|
onur kırılması {i} | die Ehrverletzung {f} |
|
onur kırma {i} | der Schimpf {m} |
|
onur konuğu {i} | der Ehrengast {m} |
|
onur kurulu {i} | das Ehrengericht {n} |
|
onur kurulu davası {i} | das Ehrengerichtsverfahren {n} |
|
onur kurulu heyeti {i} | der Ehrenrat {m} |
|
onur meselesi {i} | die Ehrensache {f} |
|
onur meselesi {i} | die Prestigefrage {f} |
|
onur ödülü {i} | der Ehrenpreis {m} |
|
onur sahibi {i} | die Ehrliebe {f} |
|
onur unvanı {i} | der Ehrentitel {m} |
|
onur verici bir şey {i} | die Zierde {f} |
|
onur verici görev {allg} | ehrenvolle Aufgabe {allg} |
|
onur vermek {v} | zieren {v} |
|