TürkischDeutsch 
Direkte Treffer
namus {i} die Ehrbarkeit {f}
namus {i} die Ehre {f}
namus {i} die Keuschheit {f}
namus {i} die Reinheit {f}
namus {i} die Züchtigkeit {f}
namus anlayışı {i} der Ehrbegriff {m}
namus borcu {i} die Ehrenpflicht {f}
namus borcu {i} die Ehrenschuld {f}
namus borcu {i} die Gewissenspflicht {f}
namus cinayeti {i} der Ehrenmord {m}
namus düşmanı {i} der Frauenschänder {m}
namus duygusu {i} das Ehrgefühl {n}
Namus insanın kanı pahasıdır {allg} [Redw.]Besser ehrlich gestorben als schändlich verdorben {allg}
namus kavramı {i} der Ehrbegriff {m}
namus kurtarıcısı {i} der Ehrenretter {m}
namus lekeleyici {s} ehrenrührig {adj}
namus lekesi {i} das Brandmal {n}
namus lekesi {i} die Ehrverletzung {f}
namus lekesi {i} der Schandfleck {m}
namus meselesi {i} der Ehrenhandel {m}
namus sözü {i} das Ehrenwort {n}
namus sözü vermek {fi} hoch und heilig versprechen {v}
namus ve şeref üzerine {allg} auf Ehre und Gewissen {allg}
namus ve şerefe dokunan {i} der Ehrabschneider {m}
namus ve vicdan üzerine {allg} auf Ehre und Gewissen {allg}
namusa dil uzatan {i} der Ehrabschneider {m}
namüsait {s} ungünstig {adj}
namuslu {s} anständig {adj}
namuslu {s} aufrecht {adj}
namuslu {s} aufrichtig {adj}
namuslu {s} bieder {adj}
namuslu {s} brav {adj}
namuslu {s} ehrbar {adj}
namuslu {s} ehrenhaft {adj}
namuslu {s} ehrlich {adj}
namuslu {s} ehrsam {adj}
namuslu {s} honett {adj}
namuslu {s} integer {adj}
namuslu {s} keusch {adj}
namuslu {s} kreuzbrav {adj}
namuslu {s} loyal {adj}
namuslu {s} rechtschaffen {adj}
namuslu {s} redlich {adj}
namuslu {s} reell {adj}
namuslu {s} sauber {adj}
namuslu {s} unbefleckt {adj}
namuslu {s} ohne Vorstrafe {adj}
namuslu {s} unverdorben {adj}
namuslu {s} wacker {adj}
namuslu {s} züchtig {adj}
namuslu adam {i} der Biedermann {m}
namuslu adam {i} der Ehrenmann {m}
namuslu kadın {i} die Vestalin {f}
namusluluk {i} die Anständigkeit {f}
namusluluk {i} die Aufrichtigkeit {f}
namusluluk {i} die Biederkeit {f}
namusluluk {i} die Bravheit {f}
namusluluk {i} die Ehrbarkeit {f}
namusluluk {i} die Ehrenhaftigkeit {f}
namusluluk {i} die Ehrlichkeit {f}
namusluluk {i} die Loyalität {f}
namusluluk {i} die Rechtschaffenheit {f}
namusluluk {i} die Redlichkeit {f}
namusluluk {i} [ed]die Reine {f}
namusluluk {i} die Tugenhaftigkeit {f}
namusluluk {i} die Unbescholtenheit {f}
namusluluk {i} die Züchtigkeit {f}
namussuz {a} ehrlos {a}
namussuz {s} ehrvergessen {adj}
namussuz {s} lichtscheu {adj}
namussuz {i} der Lump {m}
namussuz {i} der Lumpenkerl {m}
namussuz {s} schäbig {adj}
namussuz {s} schlecht {adj}
namussuz {s} schuftig {adj}
namussuz {s} unehrlich {adj}
namussuz {s} unredlich {adj}
namussuz herif {i} das Luder {n}
namussuz herif {i} der Schuft {m}
namussuz yaşamaktansa namuslu ölmek yeğdir {allg} besser Ehre ohne Leben als Leben ohne Ehre {allg}
Indirekte Treffer
namus anlayışı {i} der Ehrbegriff {m}
namus borcu {i} die Gewissenspflicht {f}
namus borcu {i} die Ehrenschuld {f}
namus borcu {i} die Ehrenpflicht {f}
namus cinayeti {i} der Ehrenmord {m}
namus düşmanı {i} der Frauenschänder {m}
namus duygusu {i} das Ehrgefühl {n}
Namus insanın kanı pahasıdır {allg} [Redw.]Besser ehrlich gestorben als schändlich verdorben {allg}
namus kavramı {i} der Ehrbegriff {m}
namus kurtarıcısı {i} der Ehrenretter {m}
namus lekeleyici {s} ehrenrührig {adj}
namus lekesi {i} die Ehrverletzung {f}
namus lekesi {i} das Brandmal {n}
namus lekesi {i} der Schandfleck {m}
namus meselesi {i} der Ehrenhandel {m}
namus sözü {i} das Ehrenwort {n}
namus sözü vermek {fi} hoch und heilig versprechen {v}
namus ve şeref üzerine {allg} auf Ehre und Gewissen {allg}
namus ve şerefe dokunan {i} der Ehrabschneider {m}
namus ve vicdan üzerine {allg} auf Ehre und Gewissen {allg}