demütig {a} | alçak gönüllü {a} |
|
demütig {adj} | alçakgönüllü {s} |
|
demütig {adj} | mütevazi {s} |
|
demütig {a} | mütevazı {a} |
|
demütigen {v} | aşağılamak {fi} |
|
demütigen {v} | birisini aşağılamak {v} |
|
demütigen {v} | burnunu yere sürtmek {fi} |
|
demütigen {v} | hakir görmek {fi} |
|
demütigen {v} | kibrini kırmak {fi} |
|
demütigen {v} | küçültmek {v} |
|
demütigen {v} | utanç verici duruma düşürmek {v} |
|
demütigen {allg} | birisine boyun eğmek {allg} |
|
demütigen {allg} | birisini aşağılamak {allg} |
|
demütigen {allg} | küçültmek {allg} |
|
demütigend {allg} | alçaltıcı {allg} |
|
die Demütigung {f} | aşağılama {i} |
|
die Demütigung {f} | haysiyetini kırma {i} |
|
die Demütigung {f} | kibirini kırma {i} |
|
die Demütigung {f} | onurunu kırma {i} |
|
die Demütigung {f} | utandırma {i} |
|